Let op hondenbezitters: grasaren zijn nare kruipers

Foto: Flickr/Dinesh Valke

Hoog gras is voor honden heerlijk om doorheen te banjeren. Maar hoog, wild gras bevat grasaren en deze vervelende kruipers kunnen nare ontstekingen veroorzaken bij honden.

Vanaf de maand juni tot en met de maand augustus is het risico het grootst, vooral voor rassen met middellange of lange haren. Er kunnen echter aren achterblijven in het gras die ook in de herfst en winter voor problemen zorgen. Controleer je hond na elke wandeling op plekken waar de grasaren zich graag hechten. Zo voorkom je veel narigheid.

Grasaren met weerhaakjes
Grasaren bestaan uit zaden en een soort weerhaakjes. Als een hond in het hoge gras loopt en speelt, breken de grasaren van het gras af en hechten zich vast aan de hond. In het beste geval blijft de aar gewoon op de vacht hangen, maar ze kunnen ook diep in de huid dringen. In de oren, tussen de tenen, in de wang, in het oog en zelfs in de neus, grasaren ‘kruipen’ steeds dieper in de huid.

Favoriete plekken van grasaren
Grasaren kunnen zich op verschillende plaatsen vasthechten en verschillende soorten medische problemen veroorzaken bij je hond.

  • In het oor. Zo kan een oorontsteking ontstaan. In sommige gevallen dringen aren helemaal door het trommelvlies heen.
  • In de huid: vaak tussen de tenen, maar ook op andere plekken van het lichaam ‘kruipen de grasaren diep in de huid.
  • In het oog. Via het ooglid kunnen grasaren achter de oogbol terechtkomen. Dat veroorzaakt in sommige gevallen ernstige beschadigingen en ontstekingen.
  • In de keelholte of slokdarm: door te slikken blijft het grasaar hier soms steken. In de neusgaten. Hierdoor beschadigt het neusgat of er ontstaat een ernstige neusontsteking. De hond kan bloed gaan niezen.

Symptomen die wijzen op grasaren
Er zijn heel wat symptomen die mogelijk wijzen op grasaren bij honden. Afhankelijk van waar het grashaar zich bevindt, zie je de volgende symptomen:

  • In het oor: je hond schudt vaak met z’n kop, houdt z’n kop scheef of krabt aan z’n oren. Soms jankt hij ook bij het krabben, wat wijst op pijn.
  • Tussen de tenen: je hond mankt en/of likt veel tussen z’n tenen. Als je een klein gaatje ziet, kan het zijn dat er een grasaar in zit. Ontstaat er geen ontsteking? Dan heeft de hond het waarschijnlijk al weggelikt. Als er toch een ontsteking optreedt, moet de dierenarts op zoek gaan naar het eventuele grasaar.
  • In het oog: tranende ogen kunnen wijzen op een grasaar. Ook als je hond in z’n ogen wrijft, is dat een teken. Soms is het aar nog zichtbaar, maar meestal verdwijnt het snel achter het oog door te knipperen.
  • In de neus: je hond niest veel of wrijft met z’n poot over z’n neus.
  • In de keel: als je hond vaak hoest, kan dat wijzen op een grasaar.

Je hond controleren
Het hoeft natuurlijk niet zo ver te komen. Door grasaren vroegtijdig op te sporen, bespaar je je hond heel wat ongemakken. Wanneer je hond een lange of halflange vacht heeft en hij of zij heeft door het hoge gras heeft gelopen, controleer dan altijd de vacht op de aanwezigheid van grasaren. Controleer na elke wandeling alle mogelijke plekken waar grasaren zich kunnen hechten zoals de huid tussen de tenen, op de kop (ogen, neus en oren) en de huidplooien rond voor – en achterpoten. Zo ben je er altijd vroeg bij.

Behandeling
Wacht nooit af als uw hond een van deze verschijnselen vertoont maar ga langs bij de dierenarts. Als er een probleem is met een grasaar, dan zal dit niet vanzelf over gaan. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker de aar ook weer op te sporen is in het lichaam. Soms, als hij nog niet diep zit en de hond niet erg pijnlijk reageert, lukt het om de grasaar zonder verdoving te verwijderen. In de meeste gevallen is het echter nodig de hond eerst onder narcose te brengen.

Bron: Veterinaire Specialisten

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen